Esparset(-de-roucas)
Onobrychis saxatilis
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Esparcette des rochers, Sainfoin des rochers.
Descripcioun :Aquest esparset, à péu aplica, trachis sus li tepiero e roucas cauquié de colo. Se recounèis à si flour jaunasso raiado de roso en grapo au bout de long pecou, e à si fru di proun poulit (regarda emé uno lùpi), sènso espino.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Onobrychis
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 1800 m
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Colo
- Roucas
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Onobrychis saxatilis (L.) Lam., 1779
Queirello(-di-pichòti-flour)
Carex parviflora
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche à petites fleurs.
Descripcioun :La queirello-di-pichòti-flour trachis dins li coumbo à nèu d'auto mountagno. Fai de 2 à 5 pichòtis espigueto negro groupado en tèsto e quàsi sènso pecou (au contro de Carex atrata que ié sèmblo proun). L'espiguet lou mai aut èi mascle (o quasimen tout mascle) alor que lis autre soun femello. I'a 3 estigmate i flour femello.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20(30) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Negro
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 2,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Coumbo à nèu
- Prado umido
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Carex parviflora Schreb., 1771